@30 en @31: ik heb het idee dat het vooral een machtsbalans vraagstuk is. Dat de macht voor het “beheer” van het centrale geld (in ons geval de euro) in te grote mate gelegd is bij het monopolie van een klein groepje grote banken. Wat Michel zegt: het is allemaal zo uit de hand gelopen vanaf het moment dat men ging geloven in het idee dat de vrije markt zelf het allemaal optimaal zou reguleren. Dat banken zichzelf wel konden reguleren. Dat overheden zo min mogelijk regels op moesten leggen, omdat het collectief van “de markt” zelf alle risico’s perfect kon inschatten. Dat werd (en wordt nog steeds) echt geloofd. Dat de vrije markt uiteindelijk, ondanks de verkeerde keuzes van individuen, als collectief de perfecte rationele uitkomst heeft.
Dat idee bleek een grote misvatting. Juist als ongecontroleerd collectief loopt het volledig uit de hand.
Nu is het zaak de controle voor een deel weer terug te brengen naar een centraal gezag, met oog voor het collectief belang. Maar daarbij doorschieten naar het andere uiterste is ook niet de oplossing: bijvoorbeeld alle banken in staatshanden brengen en een overheid het volledig beheer over “de geldpers” geven.